Pluscoach interview: Marten en Erik
Ik werd slecht opgevoed door mijn ouders. Ook had ik weinig vrienden’
Marten is 21 jaar en heeft het thuis alles behalve gemakkelijk. Zijn Pluscoach maakt voor hem het verschil uit in zijn leven. Binnen een paar weken veranderde Marten van een teruggetrokken jongetje die nooit wat zei, naar een durfal die zomaar chocola uitdeelt aan wildvreemden.
Met een vader als alcoholist en een moeder die stemmen in haar hoofd hoort, zijn zijn ouders niet in staat hem de basis en veiligheid te bieden die hij nodig heeft. Marten voelt weinig zelfvertrouwen, durft niet veel te ondernemen of zijn stem te laten horen. Hij heeft nog twee oudere broers en een jongere zus. Ook aan hen heeft hij niet veel steun. Op school merken ze op dat Marten een teruggetrokken bestaan leidt en moeite heeft met meekomen met de rest. Ze stellen Marten voor om steun te krijgen van een Pluscoach. Nu wordt hij sinds een paar maanden gecoached. ‘Ik vind het wel gezellig. We zien elkaar één keer per week. Vorige week zijn we naar de sportschool geweest om te gewichtheffen. Dat was best zwaar. Eerst sportte ik thuis, maar ik vind het beter om in de sportschool te zijn, want dan zie ik ook andere mensen. Mijn thuissituatie is niet goed. Ik werd slecht opgevoed door mijn ouders. Ook had ik weinig vrienden’.
Erik: ‘Ik heb de mazzel dat hij een erg intelligente jongen is en over een groot vermogen tot zelfreflectie beschikt.’
Erik (50) is de Pluscoach van Marten: “Voorheen was de drempel voor Marten te hoog om in zijn eentje naar de sportschool te gaan. Het was gewoon eng voor hem. In het traject met Marten is het doel voor hem om steviger in zijn schoenen te staan en wat meer zekerheid te voelen. Ook is het fijn voor hem meer taalvaardig te worden. En naar de sportschool gaan, is een onderdeel daarvan.
Marten: ‘Nu gaat het wel ietsje beter. Ik probeer mezelf te verbeteren door dingen te doen zoals hardlopen en gezond eten. Ik zou meer contact willen met leeftijdgenoten zodat ik meer vrienden maak. Ik wil geen oppervlakkig contact. Erik helpt me door me te stimuleren om meer dingen te doen die ik eigenlijk niet durf. Vorige week gingen we naar de bibliotheek samen. Ik had chocola meegenomen en heb dat uitgedeeld aan wel 40 mensen. Bij de eerste persoon voelde ik nog veel angst maar toen ik eenmaal over de drempel was, voelde ik me goed. Ik voel nu het zelfvertrouwen dat ik spontaner mensen durf te benaderen. Ik durf bijvoorbeeld nu op straat de weg te vragen aan een vreemde.’
Erik heeft al ruim vijf jaar ervaring als Pluscoach: ’Voor mij is Marten echt een succesverhaal. Ik heb de mazzel dat hij een erg intelligente jongen is en over een groot vermogen tot zelfreflectie beschikt. Hij zoekt zelf naar mogelijkheden om zichzelf te verbeteren, komt zijn afspraken na en denkt na over wat hij van mij nodig heeft om stappen te maken. Als Pluscoach help ik hem zelf de oplossingen te laten bedenken. Ik vroeg Marten in het begin, toen we net samen waren, ook naar wat wel voor Marten heeft gewerkt in het verleden, om daar nu weer op voort te borduren. Halverwege die week kwam Marten gelijk met allemaal ideeën op de proppen waarvan hij dacht dat ze hem zouden helpen. Bijvoorbeeld ‘het helpt als we afspraken maken over het doen van dingen waar ik me niet zo prettig bij voel. Ik heb iemand nodig die me een duwtje over de grens geeft.’
Marten: ‘Ik had chocola meegenomen en heb dat uitgedeeld aan wel 40 mensen’.
Erik: ‘Om de zoveel tijd heb ik overleg met school. Dan stuur ik een mail en wil ik graag van hen horen of ze advies hebben. Dan wisselen we informatie uit. De school had Marten aangemeld voor een Pluscoach omdat hij de sociale vaardigheden miste die hij nodig had voor zijn stage. Marten liep stage bij een apotheek als apothekersassistent. Hij vond het heel moeilijk en eng om de balie werkzaamheden te doen; om mensen te woord te staan en om te telefoon aan te nemen. Dat communiceren we met elkaar zodat school, ik en de psycholoog vanuit alle kanten Marten daarbij kunnen helpen. School is heel erg betrokken. Ik krijg hele positieve verhalen terug en dat merk ik zelf ook.’
Marten: ‘Op school voel ik me meer op mijn gemak. Ik durf meer dingen te doen en te zeggen. Ik durf uit mijn comfort zone te stappen en nieuwe dingen te ondernemen. De hulp die ik van Erik krijg is anders dan de hulp die er op school zelf aanwezig is. Op school merk je toch dat leraren onderling met elkaar spreken over mijn problematiek. Dat vind ik niet fijn. Uiteindelijk denk ik dat ik wel zonder een coach kan. Maar dat duurt nog even. Mijn toekomst droom is dat ik na mijn opleiding een opleiding voor Pharmakunde ga doen in Utrecht. Uiteindelijk wil ik een opleiding aan de universiteit doen. Ik wil heel graag onderzoek doen op het gebied gezondheid’.